Σεφουκλωτές, το ναξιώτικο πιροσκί, φαγητό για το δρόμο προς τους κούρους της Νάξου
Αυτές οι μικρές πίτες ή τούρτες ή πιτιά ή πιροσκί – το ψωμένιο πουγκί γεμισμένο με χόρτα, τυριά, ρύζι ή και κρέας – που παίρνουν μαζί όσοι θα ξωμείνουν στους κάμπους ή στα βουνά, μακριά από το σπίτι τους, το κλασικό φαγητό δρόμου των ανθρώπων της εξοχής, είναι, εν τέλει, δυναμωτική, συμπυκνωμένη ενέργεια, σπουδαίο στήριγμα της ζωής μακριά από το σπίτι και την πιο απλόχωρη επάρκεια των αγαθών. Ειδικά στη Νάξο, το νησί που σφύζει από εσωτερική ζωή, με τους ποικίλους οργασμούς της γης και της θάλασσας, που, οπωσδήποτε, η όρεξη για φαγητό θα σε βρει στο δρόμο για τους τρεις Κούρους, την Παναγία Δροσιανή, την κορυφή του Ζα, τον Ναό του Γύρουλα, το ηλιοβασίλεμα μέσα από το κάδρο της Πορτάρας, τον Αμμίτη ανάμεσα από τα περιβόλια των Εγγαρών και της Γαλήνης, ή, ακόμη, και τα μικρά θαύματα της Μικρής Βίγλας. Και τότε, θα είναι η ώρα να βγάλεις από το δισάκι σου, αυτό που τώρα λέμε σακίδιο, μία ή και δύο σεφουκλωτές, τις χορτόπιτες, ένα είδος πιροσκί γεμισμένο με σέσκουλα, όπως έχουν ευδοκιμήσει στην ορεινή Αξιά, το νησί που στα πάντα δίνει πρόσθετη αξία. Continue reading…