Τα υπαίθρια γεμιστά της Κυριακής στο χωράφι και η πρεμιέρα για τα αγγουράκια της κάπαρης νέας εσοδείας
Μάθαμε να απελευθερωνόμαστε δίπλα στη θάλασσα, απέναντι στην απεραντοσύνη της. Αλλά και εδώ στο χωράφι που αγκαλιάζει το σπίτι μας στο νησί, η ρέμβη απέναντι από τη χρυσοκίτρινη «θάλασσα» των αθέριστων αγριόχορτων, μπροστά από το πραγματικό, γαλάζιο πέλαγος στο βάθος, είναι συναρπαστική. Γι’ αυτό επιλέξαμε να κρατήσουμε τον «άγριο» χαρακτήρα του και προτιμήσαμε να δοξολογήσουμε το ζωτικό μας χώρο, τα χωρικά μας «ύδατα», στην πίσω «αυλή» μας, με ένα απόδειπνο με τα κλασικά, θερινά γεμιστά.
CREDIT: NIKOS G. MASTROPAVLOS / EUDEMONIA.GR
Κλασικά γεμιστά; Όχι ακριβώς. «Σκαφιώσαμε» όπως λένε στο νησί – που πάει να πει σκάψαμε και αδειάσαμε – της ντομάτες και τις πιπεριές και ψιλοκόψαμε το περιεχόμενό τους. Τσιγαρίσαμε το παλιό κρεμμύδι και το σκόρδο ψιλοκομμένα στο ελαιόλαδο και ενσωματώσαμε το περιεχόμενο των πιπεριών και των ντοματών και το βασανίσαμε για να αρχίσουν να περιορίζονται τα υγρά του. Προσθέσαμε μαϊντανό, καρυκεύσαμε με ξίδι από μήλο, ρίγανη, μπαχάρι και κύμινο, και το ρύζι, για να πάρει μια βράση και να αρχίζει να φουσκώνει.
CREDIT: NIKOS G. MASTROPAVLOS / EUDEMONIA.GR
CREDIT: NIKOS G. MASTROPAVLOS / EUDEMONIA.GR
Καρυκεύσαμε αναλόγως τις πατάτες, και αφού κρύωσε η γέμιση, αρχίσαμε να γεμίζουμε με αυτήν τις ντομάτες και τις πιπεριές. Τις αραδιάσαμε στο πήλινο σκεύος με τις πατάτες ανάμεσά τους, και ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση των αγγουριών της κάπαρης που «παραμόνευαν» δίπλα στο μεγάλο βάζο, υπομονετικά, μέχρι να γίνουν ξιδάτα. Σκόρπισα μερικά ανάμεσα στα γεμιστά, πρόσθεσα λίγο νερό και ράντισα με ελαιόλαδο. Τα καρύκευσα επί πλέον και εξωτερικά, και πασπάλισα τα καπάκια τους με τριμμένη φρυγανιά. Τα έψησα στα φούρνο σε αέρα εκατόν ογδόντα βαθμών επί μια και μισή ώρα. Στο σερβίρισμα έτριψα φρέσκο ανθισμένο θυμάρι, ένα από τα τρία βασικά υλικά που έχει σημειωμένα στο ημερολόγιο του Ιουλίου ο τροφοσυλλέκτης άνθρωπος των ακτών του νησιού, μαζί με το αλάτι του βράχου και τα αγγουράκια της κάπαρης. Ήπιαμε κρασί Βιδιανό από τη γειτονική μεγάλη Κρήτη. Στη συνοδεία υπήρχαν και κασιώτικες κουλούρες.
CREDIT: NIKOS G. MASTROPAVLOS / EUDEMONIA.GR
